Żałowanie niczego nie odmieni.

 Nikt chyba nie miałby przyjaciół, gdyby słyszał, co mówią oni za jego plecami.

 Często jednak gość nie zaproszony okazuje się najcenniejszym towarzyszem.

 Życie jest ciepłem, ciepło jest ogniem, a ogień jest tylko u Boga.

 Bawimy się w grę, która przypomina nieprzerwane zadeptywanie kretowisk.

 Niestety obietnice tak samo
łatwo się łamie, jak składa.

 Jestem rozdrażniona, mam chęć szorować kamieniem po szybie.

 Ci, którzy cierpią w milczeniu, nie znajdą miłosierdzia.

 Mógłbym umierać w nieskończoność, wiedząc, że przy mnie jesteś,
ale nigdy rodzić się na nowo, nie wiedząc, że istniejesz.

 Problem ze szczęśliwymi zakończeniami polega na tym, że tak naprawdę nic się nie kończy.

 Idziesz albo umierasz, taki jest morał tej opowiastki.