W nocy tworzymy sobie koszmary, tracimy rozsądek (...)

 Jedne kobiety doprowadzają mężczyzn do szaleństwa, a inne nie mają tego daru.

 Nie jestem chory, tylko zmęczony. Zmęczony samotnością...

 Dla tego, kto nie ma ojca, starszy brat jest ojcem.

 Nie można czekać w nieskończoność na osiągnięcie
doskonałości. Trzeba opuścić bezpieczne schronienie i ruszyć
naprzód, padając i powstając wraz z innymi.

 (...) Niósł piekło w sobie, tak jak my wszyscy - mały bagaż na plecach, którego przeważnie nie zauważamy, albo ogromną górę cierpienia, która przytłacza swoim ciężarem.

 Ufność niewinnych jest największym darem dla kłamcy.

 Na początku każdej wyprawy jest marzenie. Czasem wystarczy zdjęcie, zasłyszana historia i już wiemy, że właśnie to miejsce nas przyzywa. To właśnie tam chcemy być, pod tym, a nie innym niebem zasypiać, tych a nie innych ludzi spotykać. W sercu pojawia się tęsknota, którą uleczyć może tylko wyruszenie w drogę.

 Podróżować - to rodzić się i umierać co chwila.

 Morał każdej historii zależy od usposobienia człowieka, który ją opowiada.

 Obawiam się, że kiedy moje marzenie się ziści, nie będę już miał w życiu żadnego innego celu.