
Idziemy przez życie jak pociąg, pędzący w ciemności do nieznanego ...
Idziemy przez życie jak pociąg, pędzący w ciemności do nieznanego celu.
(...) miało być dobrze, jest jak zwykle.
W porównaniu z miłością nienawiść to łatwizna.
Ale jestem megaleniem, megatchórzem, megaasekurantką.
(...) mężczyzną należy mówić tylko tyle, ile muszą wiedzieć.
Trafiłeś we mnie jak strzała, która zna cel. Lecz cel nie znał strzały.
Samo przeznaczenie nie wystarczy, to zbyt mało. Trzeba czegoś więcej.
A więc tak kończy się małżeństwo, pomyślała Julia Hamill, wbijając łopatę w ziemię
Fantazjowanie i marzenie może złamać człowiekowi serce.
Siedzimy zasłuchani i zauroczeni jak zawsze, gdyż dobre opowieści mają to do siebie, że ich magia nigdy nie blaknie.
Ryba widzi nie haczyk, a przynętę.