Idziemy przez życie jak pociąg, pędzący w ciemności do nieznanego ...

 Dokądkolwiek się udasz, nie uciekniesz przed sobą.

 Ludzie nie zawsze mogą nam ofiarować to, czego chcemy.

 Są jakieś granice bólu, który można wytrzymać.

 O tym co się widzi, decyduje wnętrze tego, który patrzy.

 Nie mogę sobie zdać sprawy, co się ze mną stało, czy w istocie jestem nienormalny, czy po prostu zboczyłem z wytkniętej drogi i szaleję (...).

 Nie żyj przeszłością - będziesz widział, co straciłeś, ale nie, co znalazłeś.

 Kiedy się kogoś kocha, czasami trzeba mu wybaczyć.

 Niektórzy ludzie są... są tak pochłonięci troszczeniem się o tamten świat, że nie mają kiedy się nauczyć, jak trzeba żyć na tym.

 Tylko dzięki bólowi człowiek może dorastać - mówił - ale bólowi trzeba stawić czoło. Kto umyka przed tym, albo użala nad sobą, skazany jest na porażkę.

 Widzę to, co chcę widzieć, pomyślała. Powinnam szukać prawdy w ciemności, a nie tam, gdzie jest jasno.