
Idziemy przez życie jak pociąg, pędzący w ciemności do nieznanego ...
Idziemy przez życie jak pociąg, pędzący w ciemności do nieznanego celu.
Z ludźmi jest tak jak z zegarkami! Najważniejsze jest to, co mają w środku.
Pamiętać jest łatwo. To zapomnienie jest prawdziwą sztuką.
Pisanie jest jak całowanie, tyle że bez ust. Pisanie jest całowaniem głową.
Pieniądz byłby bardzo głupim wynalazkiem, jeśliby go nie można było wydawać.
Kiedy słońce zajdzie, nie zastąpi go świeca.
Złość to wiatr, który gasi świecę rozumu.
Jedynym sposobem pozbycia się pokusy jest uleganie jej.
Przyjaciel to człowiek, do którego dzwonię po wielu miesiącach milczenia, a nie pyta: dlaczego się nie odzywałaś, tylko mówi: cieszę się, że właśnie dziś słyszę Twój głos.
Nawet najdzielniejszym zdarza się upadek.
Zastygam w oczekiwaniu, bojąc się, że mnie pocałuje, martwiąc się, że tego nie zrobi.