[...] bałem się pogryzienia przez chorą na wściekliznę rzeczywistość, strzaskania iluzji, romantyzmu utopionego w ostatnich złotówkach, dylematach - cola czy chleb.
Żyć, żeby moc sobie coś kupić - to były przestarzałe ideały naszych rodziców.
To niedoskonałości czynią miłość doskonałą.
Im więcej widzę,
tym mniej rzeczy
jestem pewien.
Tęsknie, gdy nie ma cię przy mnie. Jesteś żarem, bez niego stygnę!
Pierwsza miłość to taka słodka udręka.
Noc przywołuje koszmary z dzieciństwa, strach przed samotnością i przed nieznanym. Jeśli uda nam się go opanować, z łatwością poradzimy sobie z zagrożeniami, które pojawiają się w ciągu dnia. Kiedy naszym sprzymierzeńcem jest światło, nie boimy się ciemności.
Daremnie walczyłem ze sobą. Nie poradzę, nie zdławię mego uczucia. Pozwól mi, pani, wyznać, jak gorąco cię wielbię i kocham.
Jedne kobiety doprowadzają mężczyzn do szaleństwa, a inne nie mają tego daru.
Dusza. To chyba odpowiednie określenie. Niewidzialna siła kierująca ciałem.
To tylko papier. Co ma zostać w sercu, zostaje, nawet jak się spali list.
