[...] bałem się pogryzienia przez chorą na wściekliznę rzeczywistość, strzaskania iluzji, romantyzmu utopionego w ostatnich złotówkach, dylematach - cola czy chleb.
Choroba ciała zdrowiem jest duszy.
Nagle zdajesz sobie sprawę z tego, że to już koniec. Nie ma drogi powrotnej. Zaczynasz rozumieć, że nic nie dzieje się dwa razy. Już nigdy nie poczujesz się tak samo. Nigdy nie wzniesiesz się trzy metry nad niebo.
Łatwiej uwierzyć w wielkie kłamstwo niż w małe, w proste łatwiej niż w bardzo wymyślne.
Lubię dźwięk wydawany przez Twój język w moich ustach.
Co zatem powinienem zrobić z moimi ustami? Z moją nocą? Z moim dniem?
Rosnący księżyc daje ludziom nadzieje na lepszą przyszłość. Odnawia się cykl życia.
Jeśli ludzie o czymś nie rozmawiają, to może oznaczać dwie rzeczy: albo to nic nie znaczy, albo znaczy wszystko.
Człowiek człowiekowi panią z dziekanatu.
Marzenia i tęsknota, to one nadają naszemu życiu sens.
Czasami, żeby zrobić pierwszy krok, potrzebna jest czyjaś pomoc.
