[...] bałem się pogryzienia przez chorą na wściekliznę rzeczywistość, strzaskania iluzji, romantyzmu utopionego w ostatnich złotówkach, dylematach - cola czy chleb.
Chcę, żebyś ich nie zamykał… bo chcę, żebyś patrzył, jak oddaję ci ostatni kawałek serca.
Wszystko, co warte zachodu jest przerażające.
Każdy nosi piekło w sobie. I każdy może z niego wyfrunąć.
Jeśli odczuwasz niepokój, wiedz że to niepokój twojego człowieka.
Dojrzałość-powiada Bokonon- jest gorzkim rozczarowaniem, na które nie ma lekarstwa, chyba, że uznamy za jakieś lekarstwo śmiech
[...] nikt z nas nie może znieść ludzi mających te same wady, co my.
Bez cierpienia jakaż by z życia była przyjemność; wszystko obróciłoby się w jedno nie kończące się nabożeństwo: święte, ale dość nudne.
Dusza. To chyba odpowiednie określenie. Niewidzialna siła kierująca ciałem.
Gdyby nie było książek, już dawno bym umarła.
Ludzki rozum może usprawiedliwić każde zło; dlatego jest takie ważne, że nie polegamy na mi.
