
I wcale nie chcę być zimna jak głaz, nawet jeśli ...
I wcale nie chcę być zimna jak głaz, nawet jeśli dzięki temu miałabym nie cierpieć.
Kiedy stracisz miecz, masz jeszcze ręce. Kiedy zwiążą ci ręce, zostają ci zęby. Gdy jesteś zakneblowany i związany, nadal możesz walczyć wzrokiem.
Wspomnienia zmieniają się wraz z ludźmi.
Wyobraźnia ma słabą pamięć i wszystko się w niej zaciera i odpływa. Oczy zapamiętują na dłużej, znacznie dłużej.
Boimy się nie śmierci, ale wyobrażenia, jakie o niej mamy.
Wybrałam Nieustraszonych, nie dlatego, że żyją. Dlatego, że są wolni.
Promieniując ciepłem niczym lodówka zapakowana lodem.
Może zamiast myśleć o tym, czego ci brakuje, skupisz się na tym, co masz w zasięgu ręki?
Już nie rozumiem nic, już nic nie kumam,
już nie umiem żyć, nie umiem być,
już nie umiem czuwać, już nie umiem nic.
Szaleńcy rzadko kwestionują swoje zdrowe zmysły.
Dobrze, że krwawiące ludzkie serce to tylko metafora, bo inaczej nasza planeta ociekałaby czerwienią.