Jak długo powinniśmy próbować? Do skutku.

 Grawitacja nie istnieje, to życie po prostu jest ciężkie.

 Człowiek nie może przecież oprzeć
swego życia na czymś nieokreślonym,
na niepewności albo na kłamstwie, gdyż
takie życie byłoby nieustannie nękane przez
lęk i niepokój. Można zatem określić
człowieka jako tego,który szuka prawdy.

 Myślę, że najlepiej jest kochać dzielnie i akceptować – tyle ile można znieść.

 Wszystko, co dobre, od początku ostrzega cię końcem.

 Ludzie nie chcieli dokonywać wyborów, czuć ciężaru odpowiedzialności, pragnęli zrzucić na kogoś to brzemię życia. Pytali dosłownie o wszystko. (...) Dawałam im to, czego pragnęli. Nadzieję. Na miłość, dziecko, zdrowie, szczęśliwą rodzinę, na pieniądze, szacunek w pracy, godną starość, wnuki, dom, ogród, basen, szczęście. Nie wierzyli w Boga. Nie wierzyli w siebie. Nie wierzyli ludziom, z którymi mieszkali pod jednym dachem. Wierzyli tarotowi.

 Zanim ruszysz naprzód, musisz spojrzeć wstecz.

 Wyjście zawsze się znajdzie, a jak nie, to trzeba je wybić. Chociażby łomem.

 Każdy wie, że czas, choć bezlitosny, jest wyjątkowo plastyczny.

 Tak więc ciężarem jest dla mnie istnienie, życie ohydą, a śmierć wybawieniem!

 Dawać bez wahania,
tracić bez żalu
i zdobywać bez
chciwości…