Tadeusz, ach, Tadeusz, gdybyś wiedział...

 Ludzie zawsze pozostają ludźmi. Najchętniej robią to, czego im nie wolno.

 Beznadzieja. Nie da się zasnąć. A najgorsze to próbować spać na siłę.

 Jeden znajomy młodzieniec,
który odziedziczył kilka akrów,
przyznał się, że myślałby
o prowadzeniu życia podobnego do mojego, gdyby miał środki. Nie chciałbym, aby ktokolwiek przyswajał sobie mój sposób życia z jakiegokolwiek powodu, albowiem po pierwsze, zanim się tego sposobu względnie dobrze nauczy, ja już mogę sobie znaleźć inny, po drugie zaś, pragnę, aby na świecie było jak najwięcej ludzi o własnych dążeniach. Dlatego też chciałbym, ażeby każdy z wielkim staraniem wybierał własną drogę i szedł naprzód właśnie nią, zamiast drogą ojca, matki czy sąsiada.

 Trudno zachować pogodę ducha, kiedy się umiera.

 Ambicja to ostatni azyl porażki.

 Nigdy nie jest za późno, żeby się zatrzymać i zmienić kierunek.

 Jeśli nie wierzysz w możliwość zaistnienia tego, czego pragniesz, tylko rozpraszasz energię.

 Tak świetnie się bawiliśmy, że nawet nie musieliśmy wymyślać gier. Sami byliśmy grą.

 Wszyscy mnie męczą. Ale lubię się śmiać, a nie potrafię śmiać się sam.

 Reklamy przekonały nas do wykonywania pracy, której nienawidzimy
żebyśmy mogli kupować graty, których nie potrzebujemy...