Moje życie było piekłem na ziemi.

 (...) starość jest jakoś podobna do dzieciństwa. Człowiek nie ma już wielu obowiązków i spraw niecierpiących zwłoki.
Czas rozciąga się jak guma, a jednocześnie bliskość śmierci sprawia, że każdy moment jest ważny i można rozkoszować się każdą chwilą, kiedy nic człowieka nie boli, co nie zdarza się zresztą tak często.

 Jeśli zawiedzie wszystko inne, zawsze można zasłużyć na nieśmiertelną pamięć, popełniając spektakularne głupstwo.

 Wszystko mija, nawet najdłuższa żmija.

 Chętne ucho słuchacza podnieca język opowiadającego.

 (...) miało być dobrze, jest jak zwykle.

 To cholernie frustrujące, kiedy znasz wszystkie odpowiedzi, ale nikt nie chce zadać ci pytań.

 Człowiek musi się uczyć świadomego działania.

 W życiu nie wszystko jest czarne albo białe. Istnieje wiele odcieni szarości. Mimo to ludzie często wydają sądy prosto z mostu, nie biorąc poprawki na to, że ktoś może się zwyczaj nie pomylić.

 Podziel się moja tajemnica z wiatrem, ale nie miej pretensji, ze on przekaże ja drzewom.

 Cynizm jest poręczą, której można się uczepić w obliczu totalnej katastrofy.