
Gdzie dziś są przyjaciele, co tu byli obok mnie? Trzeba ...
Gdzie dziś są przyjaciele,
co tu byli obok mnie?
Trzeba żyć, nie wolno poddawać się.
Oczy czarne jak ocean o północy.
Albowiem echo jest jak dusza głosu,
co się rozbudza w miejscach opustoszałych.
Jeśli potrafisz zmienić wrogów w przyjaciół, będzie ci się lepiej żyło, kochanie.
Kiedy wszystko inne zawiedzie,
dajcie za wygraną i idźcie do biblioteki.
Bo ja gdy czytam, to właściwie nie czytam, biorę piękne zdanie do buzi i ssę je jak cukierek, jakbym sączył kieliszeczek likieru, tak długo, aż w końcu ta myśl rozpływa się we mnie jak alkohol, tak długo we mnie wsiąka, aż w końcu nie tylko jest w moim mózgu i sercu, lecz pulsuje w mych żyłach aż po krańce naczyniek włoskowatych.
Powód, dla którego zaczynamy coś robić, rzadko jest powodem, dla którego robimy to dalej.
Możesz być kochany przez wszystkich, ale mimo to być bardzo samotnym.
Miłości nie da się poskromić.
My, ludzie czasem jesteśmy dziwni. Mamy talent do zaczynania ciągle od nowa, dążymy do trwałości i jednoznaczności, ale życie pełne jest niespodzianek i niejasności.
Uroda cieszy tylko oczy, dobroć jest wartością trwałą.