
Róże są jak ludzie: pozwalają się kochać, ale czasem ranią ...
Róże są jak ludzie: pozwalają się kochać, ale czasem ranią do krwi.
W którymś momencie wszyscy podnosimy wzrok i uświadamiamy sobie, że zgubiliśmy się w labiryncie.
Sprawy zawsze wydają się prostsze, kiedy spojrzymy na nie przez ramię, prawda?
Zobaczysz, jeszcze ci dziś przejdę przez myśl.
Gdy wojna się zaczynała, żyliśmy w strachu, ale gdzieś w trakcie bombardowań coś się zmieniło, we mnie, w mojej rodzinie, w narodzie. Zdecydowaliśmy przestać się bać. Otoczeni śmiercią, destrukcją, zwyczajnie przestaliśmy się ukrywać.
Nigdy nie marnuj czasu, próbując wytłumaczyć kim jesteś ludziom, którzy postanowili Cię nie zrozumieć.
Mam wrażenie, że aby udokumentować stan mojej psychiki trzeba było ściąć przynajmniej dziesięć drzew.
Jakoś żyłem. Jakoś – z najwyższym trudem – oddychałem.
Kiedy życie wręcza ci cytrynę, upiecz ciasto cytrynowe.
Dobre słowo nie kosztuje więcej niż złe.
Czasem los prowadzi nas bardzo dziwnymi ścieżkami.