
Róże są jak ludzie: pozwalają się kochać, ale czasem ranią ...
Róże są jak ludzie: pozwalają się kochać, ale czasem ranią do krwi.
Sukces niekoniecznie osiąga najlepszy, tylko ten, kto potrafi otoczyć się najlepszymi.
Gdybym mógł, gdybym tak mógł wydrzeć sobie serce i odrzucić serce, i być bez serca.
Kto odchodzi jest winien. Zbrodnia i kara, wina i zadośćuczynienie. A zadośćuczynieniem ma być jego samotność. Albo karą. I odrzucenie.
Poczucie humoru jest dobrym sposobem na ukrywanie bólu.
Wyjście zawsze się znajdzie, a jak nie, to trzeba je wybić. Chociażby łomem.
Dziś wiem , że w takich momentach jak tamten, trzeba po prostu przeczekać. Zacisnąć zęby i wypatrywać z nadzieją lepszych dni. A los... kiedyś musi się odmienić. I tak się dzieje.
To możliwość spełnienia marzeń sprawia, że życie jest tak fascynujące.
Może się jeszcze okaże, że Bóg istnieje, a ja o niczym nie wiem.
Na tych, którzy chcą widzieć, czeka świat.
Żeby wiedzieć, trzeba się dowiedzieć.