Czasami zamiast przedzierać się przez barykady, lepiej je obejść.

 Może dziewięćdziesięciu dziewięciu na sto ludzi Cię zawiedzie, ale piękno świata tkwi w błędzie statystycznym.

 Czas i tak każdemu dołoży, pamiętaj o tym.

 Chodzi o to, że musi coś przecież istnieć. Jakaś granica, za którą nie wolno przejść,
za którą przestaje się być sobą.

 Wiedzieć czego się chce i mieć dość pewności, żeby powiedzieć to na głos, to dwie najtrudniejsze rzeczy w życiu.

 Cieniem każdej miłości jest cierpienie.
Nie można nie kochać, ale jeśli się nie kocha, miłość rozszczepia się na miłość i cierpienie.

 Słuchaj mnie uważnie, panie Garron, bo właśnie mówię ci, że cię kocham.

 Nie ma nic bardziej tragicznego niż żebranie o gest, o uśmiech od ukochanej Istoty. Przy tej tragiczności blednie wielka inna tragiczność, tragiczność cielesnego kalectwa, tragiczność duchowego kalectwa... wielka tragiczność blednie przy tragiczności żebrania o miłość.

 …wszystko, co w życiu dobre, jest kruche i łatwo to stracić.

 Nie daruj głodnemu ryby.

Podaruj mu wędkę i naucz go łowić.

 Ból po stracie jest tak silny, jak silna była więź.