Kiedy wznosisz się wysoko, łatwo jest zajrzeć za zakręty czasu, ...
Kiedy wznosisz się wysoko, łatwo jest zajrzeć za zakręty czasu, ale trudno oddzielić przeszłość od przyszłości.
Ja zaś kulę się wtedy w sobie i myślę,
jak straszną rzeczą jest wiedzieć o sobie wszystko.
Trzeba uczyć się lekcji, profesor nie musi być ten sam.
Nieważne, co ona robi. Liczy się to, co ja robię.
Promienie słońca we włosach i błękitne niebo zatrzymane na zawsze w twoich oczach.
Jeśli z czegoś się świadomie rezygnuje, to nie może być mowy o frustracji.
Wchodząc tu, doznałem dziwnego wrażenia; chcesz, to Ci powiem: pomyślałem sobie, że całe życie moje nie byłem tym, którym być miałem.
Jego doskonałe usta. Usta, które całowałam codziennie.
Mądrzy zastanawiają się, głupcy decydują.
Od tamtej pory przekonałem się wielokrotnie, że rozpacz i przerażenie są zaraźliwe.
Człowiek jest jedynym stworzeniem, które nie zgadza się być tym, czym jest.