Jesteś moją ulubioną osobą we wszechświecie.

 Nikt mnie nie wyrywał.
Nie jestem pieprzoną trawą.

 Ten pocałunek był jak szept, jak najdalszy od krzyku.

 "...ciągle zaliczał potknięcia, jednak zawsze potem próbował się podnieść."

 Wiesz, jak tak myślę, że prędzej czy później nadszedłby taki moment, że już nigdy więcej byśmy się nie spotkali.

 Jesteś tą samą osobą, którą byłeś pięć minut temu, cztery miesiące temu, i osiemnaście lat temu. Ta informacja niczego nie zmienia.

 Świat jest niedokończonym obrazem.

 Jedynie ulegając zniszczeniu, możemy znaleźć to, co w nas niezniszczalne.

 Kilka tancerek z baletu zemdlało, ale ostrożnie, aby nie zabrudzić kostiumów.

 Taka już ludzka natura, że pragniemy najbardziej tego, czego mieć nie możemy. Kochamy to, co mają inni, a nudzi nas to, co sami posiadamy. I tak jak rzadko udaje się nam sięgnąć po gwiazdkę z nieba, tak też z rzadka trwamy w miłości do tego, co zdobywamy bez większego trudu.

 
Człowiek jest czymś, co pokonanym być powinno.