To sztuka wiedzieć, kiedy należy przestać.
To sztuka wiedzieć, kiedy należy przestać.
Widział wyraźnie, jak całe jego życie prowadzi do tej chwili, a wszystko, co potem, prowadziło donikąd.
"A co jeśli sen , to świadome tracenie przytomności "
On po prostu czerpie radość z tego, że wędruje i zapomina o bożym świecie.
Są pytania, których próbuję nie zadawać, i sprawy, o których usilnie stara się nie mówić.
Widocznie jednak moje życie nie było dostatecznie ciekawe, by ktoś chciał je ze mną dzielić.
Zawsze dawaj bez wypominania, zawsze otrzymuj bez zapominania.
– Powiedz mi, jak mnie kochasz.
– Powiem.
– Więc?
– Kocham cię w słońcu. I przy blasku świecy.
Kocham cię w kapeluszu i w berecie.
W wielkim wietrze na szosie i na koncercie.
W bzach i w brzozach, i w malinach i w klonach.
I gdy śpisz. I gdy pracujesz skupiona.
I gdy jajko roztłukujesz ładnie –
nawet wtedy gdy ci łyżka spadnie.
Może ty mi rozwaliłeś świat. A nie wiem, co mógłbym zbudować na jego miejsce.
Gdy szloch przeszedł w pochlipywanie, przywołała chusteczkę i wcisnęła mu w dłoń. Zrobiłaby dla Sadiego wiele, ale prędzej szlag ją trafi, niż wytrze mu nos.
To bardzo ważne, aby mieć marzenia i umieć marzyć.