Chciałbym, żeby przydarzyła mi się jakaś przygoda. W życiu dzieje się tyle rzeczy. Może się i dzieje, ale ja wciąż czekam. Wydaje mi się że rzeczy, na które czekam, dzieją się bardzo wolno, a gdy nastąpią nie są takie, jak sobie wyobrażałem.
Poza tym jest na świecie taki rodzaj smutku,
którego nie można wyrazić łzami. Nie można
go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać
żadnego kształtu, osiada ciasno na dnie serca
jak śnieg podczas bezwietrznej nocy.
Piękno tej chwili miało po prostu stać się naszym życiem.
Najlepszą zemstą jest ogromny sukces.
Tęsknota za domem jest jak choroba, jak żałoba po czymś, co zostało utracone lub odebrane.
I tak już z Panem Bogiem nie kłaniamy się sobie na ulicy.
Miłość! Królowa wszystkich słabości.
Rozbić jest łatwo, uświadamiam sobie.
Prawdziwą sztuką jest scalić.
Bzdury rozprzestrzeniają się z prędkością światła.
Nie chodzi o to, co robimy, ale jakimi motywami się kierujemy.
Ból innych nieraz gorzej boli niż własny.
