Ale to już los wszelkiej dialektyki - kto wojuje pojęciami, ...
Ale to już los wszelkiej dialektyki - kto wojuje pojęciami, od pojęć ginie.
My nie mieliśmy nic, więc cieszyliśmy się ze wszystkiego.
Czasem, by na powrót stać się człowiekiem, ktoś musi go w tobie dojrzeć bez względu na to, jak wyglądasz.
Strzeż się ludzi, którzy prowadzą cię do miejsc nazwanych na ich cześć.
(...) im więcej krzywdy dzieje się idiotom, tym większa korzyść dla rozumnych.
Nic nie izoluje człowieka bardziej niż jego własna przeszłość.
To, że się milczy, nie znaczy, że się nie cierpi.
Któregoś pięknego dnia umierasz i już.
Życie jest podłe, pamiętaj dziecko.
Nie trzeba umrzeć żeby przeżyć piekło.
Wie się tylko tyle, ile ktoś ci pozwoli.
Czas nie potrzebuje żadnego zakamarka, żadnej szczeliny, by posiąść i zniszczyć duszę oraz ciało. Drogocenny czas, który pociągnął już za sobą tyle istnień. Ludzie rzadko się nad nim zastanawiają. Mają o nim bardzo mgliste wyobrażenie, relatywne i subiektywne zarazem. A przecież czas jest jak najbardziej rzeczywisty, ku niezadowoleniu badaczy atomu i przestrzeni, którzy mnożyli się w trakcie kończącego się właśnie dwudziestego wieku. Jest namacalny bardziej niż jakakolwiek istota; widziałem już, jakie przywdziewa stroje i przybiera oblicza. Widziałem też jak zabija.