Ci, których kochamy, są dla nas często najbardziej obcy.

 Wróg, którego nie widać zawsze wydaje się najbardziej przerażający.

 Kiedy tylko pomyślisz, że właśnie sięgnęłaś dna, ktoś poda ci łopatę.

 Kocha się pomimo, a nie za.

 Kłamstwo obiegnie cały świat, zanim prawda zdąży włożyć buty.

 Mężczyźni na ogół nie lubią potężnych kobiet.

 W grze o tron zwycięża się albo umiera. Nie ma ziemi niczyjej.

 Nigdy nie puszczam w niepamięć słów, które zadają ból.

 Żadna sprawa nie jest przegrana,
jeśli choć jeden głupiec o nią walczy.

 Rzeczy ciekawe nie przychodzą łatwo....

 Bunt napotyka nieustanne zło, z którego musimy czerpać siły nowego zrywu. Człowiek może opanować w sobie wszystko, co może być opanowane, naprawić w świecie wszystko, co może być naprawione. Po czym dzieci będą nadal umierały niesprawiedliwie, nawet w doskonałym społeczeństwie. Przy największym wysiłku człowiek może zmierzać jedynie do arytmetycznego zmniejszenia cierpień świata. Ale niesprawiedliwość i cierpienie będą wciąż istniały, choćby najbardziej ograniczone, i nie przestaną być zgorszeniem. Dlaczego? Dymitra Karamazowa będzie rozlegało się nadal; sztuka i bunt umrą z ostatnim człowiekiem.