
...ludzie uczą się na błędach.
...ludzie uczą się na błędach.
Żyję więc jak więzień własnego ciała, nie mogąc uciec przed torturami, które sobie zadaje.
Nie ma nic trudniejszego, jak zrobić coś, co jest niepodobne do niczego.
Gdy nie wiesz, do którego portu płyniesz, żaden wiatr nie jest dobry.
Trzeba w coś wierzyć. To wszystko.
Jesteś moja, Aniele. I nie pozwolę, by cokolwiek to zmieniło.
Jeśli nie możemy się upić, to przynajmniej przytyjmy.
Nie zaznałem ani jednej chwili pełni, prawdziwego szczęścia, w której nie pomyślałbym, że to moment, aby zniknąć na zawsze - teraz albo nigdy.
Bieda jest prawdziwym nieszczęściem.
Ale od biedy gorsza jest choroba ciała,
a od choroby ciała gorsza jest choroba
duszy. Bogactwo jest prawdziwą łaską,
ale od bogactwa lepsze jest zdrowie, a
od zdrowia – posłuszeństwo duszy.
Tęsknota za ukochaną istotą jest jak ból zęba czy ucha, nie można od niej uciec.
Lubię wady i czuję się bardziej komfortowo w obencości osób, które je posiadają. Ja jestem w całości złożony z wad mocno ściśniętych dobrymi intencjami.