To nie tak, że nienawidzę ludzi. Ja po prostu wolę, ...

 Oddzielały ich dwa mury z cegieł, parę centymetrów tynku i dziewięć lat milczenia.

 Czasem lękam się, że jest za dobrze.

 Ból jest jak tkanina: im silniejszy, tym cenniejszy.

 Zdolni ludzie potrafią się nauczyć nawet pokory.

 Nie nazywaj. Trwaj.

 Młody, ty byś namówił jednoręką kobietę, żeby ci sweter udziergała.

 Teraz, kiedy już mogę umrzeć, warto żyć.

 Człowiek przyzwyczaja się patrzeć na zło, machać na nie ręką; zaczyna od tego, że się z nim godzi, kończy na tym, że je popełnia.

 Jestem kapryśny, gdy odkryję, że ktoś nie ma ani serca, ani duszy.

 Nie śpieszmy się, tyle mamy do powiedzenia, ile przemilczamy.