Myślicie, że przeszłość, ponieważ już się stała, jest ukończona i niezmienna? Ależ nie, jej odzienie uszyte jest z mieniącej się tafty i za każdym razem, gdy się na nią obejrzymy, widzimy ją w innych kolorach.
Większość miłości przemija. Niektóre JEDNAK trwają.
Miłość, bowiem żąda
odrobiny przyszłości,
a myśmy mieli tylko chwile.
Łatwo jest potępić, zniszczyć i zdeptać człowieka. Trudniej jest poświęcić mu swój czas, podać dłoń
i pomóc zrozumieć istotę jego błędów.
Nie musisz odnosić sukcesów ciągle, lecz tylko wystarczająco często.
Człowiek jest czymś zdumiewającym.
Bez bólu nie ma zdobyczy.
Albo masz władzę nad innymi, albo Cię stłamszą.
Platon uczył, że obowiązkiem tego, który myśli, jest mówić głośno to, co myśli.
Oto paradoks straty: jak coś, czego już nie ma, tak bardzo może nam ciążyć?
Zawsze trudno jest uwierzyć, że straszne rzeczy zdarzają się naprawdę. Nie wierzymy w to nawet po latach.
