
Jakby w Sztuce chodziło o Co, a nie o Jak!
Jakby w Sztuce chodziło o Co, a nie o Jak!
Książki warto pisać tylko wtedy, jeśli przekroczy się ostatnią granicę wstydu; pisanie jest rzeczą bardziej intymną od łóżka; przynajmniej dla mnie.
Człowiek żyje tak długo, jak długo go ktoś wspomina.
Nigdy się nie tłumacz. Przyjaciele tego nie potrzebują, a wrogowie i tak nie uwierzą.
...rodzina to nie przyjaciele, nie możesz jej sobie wybrać.
Miny i gesty każdego człowieka odzwierciedlają to co przeczytał i co przeżył.
Zrobiłeś tak piorunujące wrażenie, że laska od trzech dni nie może sięgnąć po telefon i wystukać twojego numeru. To z braku tchu pewnie. Normalnie ją zatkało.
Nie będę się bać.
Ludzie są na to stworzeni by się nawzajem męczyć.
Nie wolno być zbyt spontanicznym. Nie wolno biec i wołać. Trzeba się zatrzymać, zamilknąć i pomyśleć, a najlepiej zapomnieć i nic nie czuć...
Nie karz się za to, że nie znasz wszystkich odpowiedzi. Nie zawsze musisz wiedzieć, kim jesteś albo widzieć swoją przyszłość. Czasem wystarczy, jeśli znasz swój następny krok.