O zwycięstwach się zapomina, ale porażki pamiętamy.

 Bliskość śmierci zawsze sprawia,

że staramy się żyć lepiej.

 Teraz wiem, że gdybyśmy po prostu odrabiali lekcje, kładli się spać przed dwunastą i wstawali na poranne zajęcia — gdybyśmy żyli jak normalni ludzie — uniknęlibyśmy z powodzeniem wielu niedorzeczności. Bylibyśmy zbyt zajęci pogonią za celowym życiem, by uczestniczyć w drugorzędnych melodramatach. Ale nie należeliśmy do normalnych ludzi. Byliśmy zdesperowani
i stuknięci, wszyscy, co do jednego.

 Świat jest ponurym miejscem.

Czasem musisz strzelać pierwsza.

 Trzeba uczyć się lekcji, profesor nie musi być ten sam.

 Apetyt rośnie w miarę jedzenia.

 Samotność jest czasem drogą, która pozwala osiągnąć wewnętrzny spokój.

 Nawet jeśli ty straciłaś wiarę w marzenia, one wciąż wierzą w ciebie.

 Przeszłość jest jak stara dziwka - im dalej jest od ciebie, tym lepiej wygląda.

 Małżeństwo bez dziecka jest jak las bez ptaków.

 Ile milczenia oznacza samotność?