Zwierzyć się ludziom, znaczy coś w sobie zabić.

 Może moglibyśmy być dla siebie
wsparciem i mogłoby być dobrze
i mogłoby być fajnie.

 Tak długo jak coś pamiętasz należy do ciebie.

 Myślisz sobie: Nigdy. Myślisz: Nie ja. Lecz jesteśmy zdolni do tego, czego się najmniej spodziewamy.

 Ach, nieskończony egoizm wieku dorastania, optymizm żarliwy.

 Żyję przerażony tym, że żyję.

 Nic tak nie budzi lęku, jak dobroć, nic tak nie budzi podejrzenia, jak uśmiech.

 Czy udało mi się zasadzić chociaż jedną roślinkę radości na pustyni twojej samotności?

 Świętość nie jest przywilejem nielicznych, lecz powołaniem wielu.

 Milczenie to tekst, który niezwykle łatwo jest błędnie zinterpretować.

 Kiedy jesteśmy szczęśliwi,

jesteśmy zawsze dobrzy,
lecz kiedy jesteśmy dobrzy,

nie zawsze jesteśmy szczęśliwi.