Zwierzyć się ludziom, znaczy coś w sobie zabić.

 Umieranie jest straszne tylko wtedy, kiedy trwa długo i jest tak bolesne, że upokarza człowieka.

 Miłość jest tęsknotą, po utraconej połowie nad samych.

 To właśnie robią ludzie w tym chaotycznym świecie, świecie wolności i wyboru: odchodzą, kiedy chcą.

 Żyjemy w wieku paradoksów. By utrzymać pokój, prowadzimy wojnę.

 Nic tak nie łączy ludzi jak miłość do tych samych książek.

 Nie uciekaj od trudności. Przetrwanie ich buduje twoją siłę i osobowość.

 Ale pewnego dnia chciałbym żyć, robiąc coś dobrego, a nie tylko unikać robienia tego, co złe.

 Zła obietnica nie staje się lepsza przez to, że się jej dotrzymuje.

 Człowiek zupełnie nie wie, kiedy tonie, która kropla wody wyznacza mu koniec.

 I byłoby to wszystko śmieszne, gdyby nie było takie smutne.