Okazuje się, że piekło to nie płonąca, wrząca otchłań ognia i cierpienia [...]
Piekło jest wtedy, kiedy ludzie,
których kochasz najbardziej na świecie, sięgają po twoją duszę i wyrywają ci ją. I robią to tylko dlatego, że mogą.
Piękno jest doskonałością z defektami.
Nasze życie jest nam dane tylko na kredyt.
Rozwijamy się tylko wtedy, kiedy stawiamy przed sobą nowe wyzwania.
Są takie miejsca i takie czasy, kiedy bycie nikim przynosi większy zaszczyt niż bycie kimś.
Tak to już jest z marzeniami. Życie podcina im skrzydła.
Jestem strasznym nadwrażliwcem. Bycie nadwrażliwcem to chodzenie po cienkiej linie: jest euforia, czyli nagła radość z drobiazgów albo depresja, czyli załamanie i upadek. Niektóre rzeczy widzę trzy razy mocniej niż inni. Tak jak zauważam różne piękne sprawy, tak widzę syf, którego ludzie nie zauważają. Wrażliwość, która daje mi masę możliwości, musi ze mnie wyjść. Jak zaczynam ją w sobie kumulować, to jest źle.
Ten, kto jest dobry w szukaniu wymówek, rzadko jest dobry w czymkolwiek innym.
Nigdy, nigdy nie żałuj,
że zrobiłaś cokolwiek,
jeśli robiąc to, byłaś szczęśliwa.
O zwycięstwach się zapomina, ale porażki pamiętamy.
Wszystko jest na wyciągnięcie ręki, jeśli tylko chcesz po to sięgnąć.
