Artyści żyją przyszłością lub przeszłością, nigdy w czasie teraźniejszym.
Artyści żyją przyszłością lub przeszłością, nigdy w czasie teraźniejszym.
Tak się pewnie stanie, ale kim bym był gdybym nie spróbował?
Czas nie istniał; nie miałam pojęcia, ile minęło minut. Czym zresztą jest czas, jeśli nie wiatrem, który nigdy nie ustał?
Pytasz, dlaczego płaczę? Nie pytaj. Popatrz w moje oczy. A jeśli zobaczysz tam siebie, po prostu odejdź.
-Właśnie wypiłaś łyk trucizny.
- A ty właśnie pocałowałeś swoją śmierć.
Mówisz, że kochasz deszcz, a rozkładasz parasolkę,
gdy zaczyna padać. Mówisz, że kochasz słońce, a chowasz się w cieniu, gdy zaczyna grzać. Mówisz, że kochasz wiatr, a zamykasz okno,gdy zaczyna wiać.
Właśnie dlatego boję się, gdy mówisz, że kochasz mnie.
Bóg mówi szeptem, a diabeł krzyczy na cały głos.
-Może wyjdziesz z pokoju?
-Będę musiała się wtedy spotkać z ludźmi.
-I tego się tak boisz?
-Nie! Boję się, że znowu mnie zranią.
Gdy człowiek ma przy sobie książkę, nigdy nie jest sam, nieprawdaż?
"Nie wiedzieć" to "żyć w zagrożeniu".
Nie wszystko złoto, co się świeci.