Śmierć to swego rodzaju kawał. Trudno w nią do końca ...

 Gdyby kiedyś udało mi się stąd wyjść, pozwoliłabym sobie być szalona, bo wszyscy jesteśmy szaleni. Najgorsi są ci, którzy o tym nie wiedzą, bo powtarzają tylko to, co każą im inni.

 Życie nie jest lepsze ani gorsze od naszych marzeń, jest tylko zupełnie inne.

 Wpatrując się w sufit, doszła do wniosku, że może dlatego nie może płakać. Bo jaki był sens rozpaczać, skoro nie miał jej kto pocieszyć? I kiedy nawet samej siebie nie umiała pocieszyć?

 Okazuje się jednak, że nie ma dnia, który można ofiarować tylko jednemu człowiekowi.

 Nienawiść jest jak rak: niszczy serce.

 Co ta piękność w człowieku znaczy? niewarta cekina... dziś jest, jutro po niej ani śladu...

 -W Niebo też nie wierzę.
-Jakoś niespecjalnie przeszkadza mu to istnieć.

 Czasami mam wrażenie, że przegrałam zakład, którego stawką było moje szczęście.

 Jakże często, (...) ludzi wyleczyłoby z zazdrości poznanie prozaicznej prawdy.

 (...) jedno słowo prawdy naprawić może całe lata życia w ignorancji.