Każdy umiera, lecz nie każdy żyje.

 Sztuka pisania jest sztuką skracania, a zwięzłość jest siostrą talentu.

 Zwyczajny człowiek. Okrutny, głupi, mściwy. Jak wszyscy.

 Jaką moc miałoby piekło, gdyby uwięzieni w nim nie mogli śnić o niebie?

 Czuć się kimś specjalnym to najciaśniejsza klatka, jaką można sobie zbudować.

 Dla ludzi w jej stylu tajemnica zaczynała się w chwili wyjaśniania jej.

 Bo przecież szczęście bądź nieszczęście człowiek nosi w samym sobie.

 Miłość to coś, co otrzymujemy w darze nie można jej kupić płacąc słowami, litością, a nawet rozsądkiem.

 Za wszystkie głupstwa królów płacą ich narody.

 Problem z tragedią polega na tym, że musisz dalej żyć.

 A ja po prostu wiem, że tak zwany dobry adres to człowiek, nie ulica.