
To moje życie, nie twoje. Sama piszę instrukcję obsługi.
To moje życie, nie twoje.
Sama piszę instrukcję obsługi.
Żeby chronić siebie i to, co kochamy, walczymy jak bestie.
Wojna przedziwnie zmienia ludzi.
Życie to jeden wielki, śmierdzący bajzel i na tym polega jego piękno.
Jeżeli śmierć bliskich czegoś nas uczy, to przede wszystkim tego, że na świecie nie liczy się nic poza miłością.
Cierpienie jest na pewno rodzajem sensu. Bezsens przecież nie boli. Bezsens jest obojętnością.
Świadomość śmierci pobudza do życia.
Kocha się za nic i mimo wszystko. Nie tylko wtedy gdy jest dobrze i pięknie.
Czas leczy wszystkie rany, czy tego chcemy, czy nie. Czas oddala od nas to wszystko, a na samym końcu czeka na nas wyłącznie mrok.
(...) gdy nie ma czegoś takiego jak prawda, nie ma również miejsca na wątpienie.
Kobiety nie kłamią,
ale szminkują trochę prawdę.