Literatura zaczyna się tam, gdzie przestaje być normalnie.

 Niełatwo jest być czegoś wartym.

 Jesteś tylko uczniem. Na myślenie przyjdzie czas.

 Upadek kusi, tak jak kusiło wchodzenie na szczyt.

 To moje życie i minuta po minucie dobiega ono do końca.

 Jeśli jest noc,
musi być dzień,
jeśli łza - uśmiech.

 W zasadzie samotny, od czasu do czasu utrzymywał jednak stosunki z innymi ludźmi.

 Nie zapomnę o tobie. Nawet po śmierci. To właśnie jest moje normalne życie. Normalna jest miłość do ciebie.

 Starzeję się, przedwcześnie jak
winogrono zmieniające się w rodzynek na przyspieszonym filmie.

 Jestem przygotowana na niewyobrażalny koszmar, jednak rzeczywistość jest jeszcze gorsza.

 Bóg zdecydowanie stworzył świat dla dwojga.