
Literatura zaczyna się tam, gdzie przestaje być normalnie.
Literatura zaczyna się tam, gdzie przestaje być normalnie.
Dzisiaj słowa mnie nie lubią.
Takie śmieszne jak wy wszyscy razem wzięci.
Posiedźmy tu dziś wieczór, choćby nie było nam sądzone nigdy już zasiąść razem.
Patrzyła na niego przez krótką chwilę i właśnie wtedy, w momencie, gdy spojrzała mu prosto w twarz, poczuła, że coś w niej drgnęło. Chciałaby powiedzieć, że drgnęło leciutko, ot, niezauważalnie, lecz było zupełnie inaczej. Było tak, jakby serce zaczęło pompować krew czterema komorami naraz, zalewając nią i płuca, i całe ciało.
Musisz przyznać, że trzymanie się życia to prawdziwe hobby. Tak już jest.
Wiem, co to znaczy być dniem i nocą: zawsze razem i nieustannie osobno.
Na świecie są gorsze rzeczy niż bycie ponownie szczęśliwą.
Tylko jedna osoba może zmienić
Twoje życie. Tą osobą jesteś Ty.
Nie czekaj, aż ktoś to zrobi za Ciebie,
książę na białym koniu, czy ktokolwiek
inny. Bądź swoim własnym księciem.
Są takie noce, przyjacielu, kiedy świat się kończy.
Świat odchodzi i zostawia nas z rozszerzonymi źrenicami i bezradnie opuszczonymi rękoma.
No, ale rozum, panie Wokulski, przychodzi kobietom dopiero około trzydziestego roku.