
Oddychają sobą, odnajdując się w swoich oczach, w swoich sercach.
Oddychają sobą, odnajdując się w swoich oczach, w swoich sercach.
Wokół nich rozciągała się stara jak świat teraźniejszość.
W domu zostawiliśmy mojego
chomika, zamkniętego.
Zostawiliśmy mu jedzenia na dwa dni.
A wyjechaliśmy na zawsze...
Kiedy brak wyobraźni, umieranie to pryszcz, ale kiedy wyobraźnia jest, śmierć to za dużo.
Świat i ludzie są czymś więcej niż to, co nasz biedny umysł potrafi zrozumieć.
Kiedy przestajemy wierzyć własnym myślom, życie nabiera lekkości.
Szukam nauczyciela i mistrza
niech przywróci mi wzrok słuch i mowę
niech jeszcze raz nazwie rzeczy i pojęcia
niech oddzieli światło od ciemności.
Wokół niej zrobiło się ciemno jak w głębokim oceanie pod lodem. Wpadając w ciemność, wiedziała, że już nigdy go nie zobaczy. Kochała go do samego końca.
Życie w wątpliwościach jest dla mnie męczarnią.
Pamięć to funkcja emocji.
I wiesz, kiedy kochała, to jakby od tego stawała się wyniosła i niedosięgła, stawała się królewska i okrutna. W tej nędzarce było coś, co kazało ją uwielbiać. Od miłości robiła się piękna - tą pięknością, która onieśmiela i zasmuca.