Gdyby życzenia zamieniały się w konie, żebracy byliby wspaniałymi jeźdźcami.

 Gdy strach, a nie zegar czas
odmierza, nawet chwilka może
się ciągnąć w nieskończoność

 Nawet najtwardsze słowa nie łamią kości.

 Czytanie jest jak krew w moich żyłach, jak narkotyk i jest... magiczne.

 Nasze dusze są jednakowe, niezależnie od tego, co w nich tkwi.

 Padnie za wiele kłamstw, a potem nagle nie ma już prawdy, do której można wrócić.

 Niekochanym niewiele się przytrafia, ich nieżywe życia porastają pleśnią, ich dusze się duszą.

 Metaforyczny ciężar spadł mu z alegorycznego serca.

 Powiedział:
- Kocham cię.
Pomyślał:
„Mam cię gdzieś"

 Twierdził, ze im więcej czyta, tym mniej widzi w tym wszystkim sensu.

 Nie chcę umierać.
Za krótko byłam kochana.