Bez cierpienia nie rozumie się szczęścia.

 Rzecz w tym, że kokieteria to nałóg, którego nijak nie da się zaspokoić.

 I tylko przyjdź. Dotknij mnie czule i przytul tak, abym zapomniała o wszystkim.

 Czytanie jest dla niej czymś intymnym, czymś, co dzieje się między nią a słowami w książce.

 “Nigdy nie wiesz jak bardzo kogoś lubisz, do póki nie widzisz go lubiącego kogoś innego“

 To szansa jedna na milion, ale może się udać.

 Lecz nie ma na świecie nic równie okrutnego, jak poczucie opuszczenia wywołane tym, że nie ma się na co czekać.

 Ten świat jest opętańczo piękny, nie dlatego że jest, ale że ja go tak widzę.

 Rzucamy się do przodu bez ładu i składu.
Pamiętam tylko, że mam się trzymać lewej.

 Lubię Cię podglądać, skupienie i speszenie. Spojrzenie... uśmiech.
Na nogach koc, pod głową poduszka, w ręku książka. Ale nawet dowcip Mrożka mimo, że tak miły, nie zabroni tej przyjemności patrzenia.
Przez w(z)gląd na Twoją intymność- papieru i ołówka Czuję dom.

 Ludzie zawsze pozostają ludźmi. Najchętniej robią to, czego im nie wolno.