Zmarła w strachu i samotności. Odeszła w najgorszy możliwy sposób.

 Jeśli zbyt wiele oczekujemy od przyszłości, zaczynamy żyć w świecie iluzji.

 Nienawidzę go, ponieważ kocham go, jak nigdy przedtem nie kochałam nikogo.

 Wokół same bloki -
tu jak labirynt niespełnionych snów.

 Póty dzban wodę nosi, póki się ucho nie urwie.

 Bo znaczymy tylko tyle, na ile potrafimy wycenić się we własnych oczach.

 Nikt z nas nie jest niegroźny.

 Nic nie jest jednocześnie piękne i prawdziwe.

 Jakub myślał przez chwilę.
- Ciapuś! - wrzasnął wreszcie. - Gdzie jesteś, zdechlaku?
- Przecież nie masz psa - zdziwił się morderca.
Dwumetrowy pyton wystrzelił spod łóżka i owinął mu się wokół nóg.
- Co to jest? - zawył.
- Zdziwiony? To jest właśnie Ciapuś. Ciapuś, uduś pana.

 Śmierć często bywa puentą figli, jakie płata życie.

 Dziś jestem przekonana, że nikt nikogo nie traci, bo nikt nikogo nie może mieć na własność