Cierpienie wywoływało bliskość.

 Nieważne, jak daleko by człowiek uciekł, zawsze sam siebie dogoni.

 Po prostu nie mamy czasu zrozumieć wszystkiego co nam się przydarza. Czasami musimy przyjmować najbardziej szalone rzeczy takimi, jakie są.

 Bo podobno ci, którzy zapominają o przeszłości, są skazani na popełnianie tych samych błędów.

 Każdy z nas jest dla różnych ludzi innym człowiekiem.

 Ten pocałunek był jak szept, jak najdalszy od krzyku.

 Na niedzielę za długo trzeba czekać i za krótko można się nią cieszyć.

 Błahostka, drobiazg na podobieństwo snu, a śmierć jest zakończeniem.

 Mimo wszystko miło jest usłyszeć, że istnieje ktoś, kto mnie chce, nawet jeśli tylko przez chwilę. To miłe, nawet jeśli jest tylko kłamstwem.

 To takie smutne, gdy książka się kończy.

 Wiedziałam, jak ciężko jest być córką ludzi, którzy cię nie dostrzegają, nawet jeśli stoisz przed nimi i tupiesz nogą.