Czasami trzeba cierpieć, żeby zrobić to, co trzeba.

 Zapominamy to, co chcemy pamiętać, a pamiętamy to, o czym chcielibyśmy zapomnieć.

 Nie, nie wierzę w „możliwość szczęścia”, wierzę w spokój. Z tej przyczyny unikam tego, co mnie irytuje. Jestem aspołeczny. Więc uciekam od społeczeństwa. Wychodzi mi to na dobre.

 Miłość to uszanowanie siebie i drugiej osoby. Najważniejsze, aby kochać ludzi bez względu na to, jacy są, i pozwolić im takimi pozostać. Kiedy mówisz: ‚Zrób to, a pokocham cię’, nie jest to miłość, a manipulacja…

 Bo fakt, że to nie sztuka mieć dzieci, ale trzeba jeszcze mieć czas, żeby je wychować.

 A potem mnie pierwszy raz czułością swoją oszołomił i dbać o mnie zaczął. I się o mnie troszczyć. I moimi zmartwieniami się zamartwiać. I moim śmiechem się śmiać.I moim smutkiem smucić. I moimi lękami bać. I moimi pragnieniami pragnąć.

 Gdyby wszyscy zgadzali się ze mną, zawsze mieliby rację!

 Mój umysł ma skłonność do błądzenia, kiedy nie chce myśleć na bieżący temat.

 Ofiary mają mniej niż połowę praw jakie przysługują ich oprawcom.

 Ważne, żeby pamiętać, ponieważ niebezpiecznie jest zapomnieć.

 Kto milczy - ma najwięcej do powiedzenia.