Człowiek rodzi się z zaciśniętymi piąstkami, jakby chciał powiedzieć: cały świat jest mój. A umiera z otwartymi ramionami, jakby mówił: nic ze sobą nie zabieram…
Życie nie jest tym, co człowiek przeżył, ale tym, co i jak zapamiętał.
Sarkazm to ostatnia deska ratunku dla osób o upośledzonej wyobraźni.
Skojarzenia są obrazem duszy.
... jedyna grupa, z którą nie masz problemów, to twoja grupa krwi.
Wiedzieć, że ktoś cierpi pod twoim dachem, to jak czuć swędzenie i nie móc się podrapać.
Każdy, kto coś potrafi, styka się z nienawiścią.
A nie z uznaniem.
Widzisz, dajesz się złapać przeszłości i stajesz się bezużyteczny w teraźniejszości.
Łatwiej obiecać niż dotrzymać.
Mówi się, że człowiek docenia ogród dopiero w pewnym wieku i myślę, że jest w tym trochę prawdy. Ma to chyba związek z wielkim cyklem życia. Niepowstrzymany optymizm młodych roślin po ponurej zimie ma w sobie coś z cudu, można z radością przyglądać się dokonującej się co roku przemianie i temu, jak natura ukazuje różne części ogrodu z ich najlepszej strony
