Na ziemi nic nie ma większej mocy od słów.

 Kocham cię. - Jej serce otworzyło się tak szeroko, że myślała, iż pęknie. Tyle radości. Tyle miłości. I cień strachu. Bo teraz już wierzyła w niemożliwe.

 W ludziach więcej rzeczy zasługuje na podziw niż na pogardę...

 Wszyscy powinniśmy byli umrzeć, tak byłoby najlepiej.

 Błagam Cię, wysyłaj mi książki,
bo to dla mnie jak chleb,
bez którego nie mogę żyć.

 Nie słyszał ćwierkających ptaków, nie myślał, jak miękka jest ścieżka, nie widział panoramy miasta i gór za nim, jasnoniebieskich na tle wieczornego nieba. Nic nie widział, biegł tylko na oślep wzdłuż grani.
Co zrobił źle?

 I wiesz, kiedy kochała, to jakby od tego stawała się wyniosła i niedosięgła, stawała się królewska i okrutna. W tej nędzarce było coś, co kazało ją uwielbiać. Od miłości robiła się piękna - tą pięknością, która onieśmiela i zasmuca.

 Bo smutek rodzi się zawsze
z czasu, który upływa,
a nie zostawia owocu.

 Jesteś cudownym lekiem
na całe zło

 Nie bądź takim rycerzem, z kobiety mam tylko wygląd.

 Jeżeli chcesz uniknąć krytyki:
- Nic nie mów.
- Nic nie rób.
- Bądź nikim.