Ci, co upadli na dno, wiedzą, na czym stoją.

 Kiedy tragedia jest już niemożliwa, a farsa nudzi, pozostaje tylko eksperyment.

 Na pewno coś knuje...

 Świat to nie instytucja spełniająca życzenia.

 Sfrustrowani, niepotrzebni i zbuntowani młodzieńcy są obecni w każdym pokoleniu, a to, co ze swoim buntem zrobią, zależy tylko od okoliczności.

 (...) lepiej tracić niż nigdy nie spotkać.

 Zadziwiające, że czasem nie potrafimy dostrzec tego, co mamy przed nosem.

 Lecz choćby oczy jej były na niebie, a owe gwiazdy w oprawie jej oczu, blask jej oblicza zawstydziłby gwiazdy.

 Jesteśmy Don Kichotami, trzeba pogodzić się z tym, że oberżyści będą nas skubać. Takie jest życie, kto nie chce, by go oszukiwano musi wynieść się na pustynię. Żyjąc na świecie, nie możemy uchronić się przed jego złem. Trzeba tykać i gorzkie i słodkie.

 Daj im migoczące światełka, a nazwą je nadzieją.
Daj im nadzieję, a zrobią dla ciebie wszystko.

 I to już wszystko, i jeszcze tylko ja i mój niepokój, i noc.