Tylko ktoś całkowicie pozbawiony zasad mógł znajdować upodobanie w bólu.

 Żyję tobą, Sky – mówi przy moich ustach. – Tak bardzo tobą żyję.

 Książka to chłodny, lecz pewny przyjaciel.

 Widzicie, wspomnienia wywołują ból. Najdotkliwszy zaś sprawiają najlepsze z nich.

 Strach to tylko myśl.

 Skoro człowiek nie mógł sięgać myślą gwiazd, po cholerę Bóg stworzył niebo?

 Może kiedy wszystko zostało już powiedziane i przesądzone, chcę się łudzić, że jestem człowiekiem.

 Zapominamy to, co chcemy pamiętać, a pamiętamy to, o czym chcielibyśmy zapomnieć.

 Moją głowę zaczęły wypełniać obszary nicości. Pozostały w niej do dziś.

 Głupi ludzie często zdolni są do rzeczy, których mądrzy nie ośmielają się nawet rozważać.

 Bał się liczyć na kogoś poza sobą.
Bał się zawieść na drugiej osobie.
Doszedł do wniosku, że najlepiej będzie mu samemu.