Każdy nowy początek wymusza jakiś powrót.

 Tylko w dzisiejszym chorym społeczeństwie człowiek może być prześladowany za czytanie zbyt wielu książek.

 Człowiek się nie zmienia, tylko uczy się żyć z samym sobą. To jest najtrudniejsze.

 Człowiek przecież po to żyje, żeby nie zostawiał świata takim, jakim go zastał.

 Najbardziej przeraża mnie to, że ciebie nie ma, a ja nadal muszę oddychać.

 Kochajmy się, ale nie próbujmy posiąść się nawzajem.

 Ciekawość to pierwszy stopień do... sukcesu.

 Najpierw tęskniłam za nim. Tak do bólu, uśmierzanego litrową butelką taniego wina i snem. Potem, gdy mnie zostawił, tęskniłam do dnia, kiedy za nim nie tęskniłam. Gdy nie mogłam sobie przypomnieć takiego dnia, to piłam z rozpaczy i bezsilności jeszcze więcej i jeszcze tańsze wino.

 Nie muszę czekać na pogodną noc, ani zadzierać głowy, żeby przyjrzeć się niebu.

 Musimy się pogodzić z tym, że ludzie których kochamy, któregoś dnia odejdą. to jedna z najważniejszych lekcji jakie daje nam życie. Zresztą, my wszyscy nie będziemy żyć wiecznie.

 Kelner kiwnął głową i odszedł, powłócząc nogami i duszą.