Są rzeczy, których się nie wie. I tylko się wierzy.

 To nie ból, lecz strach przed bólem zmusza człowieka do uległości.

 Ale zbyt dużo miłości jest trucizną, zwłaszcza kiedy ta miłość jest nieodwzajemniona.

 Ludzie nie ratują innych ludzi. Ratują siebie.

 Schowawszy się w toalecie przed czarnymi, oglądałem się w lustrze i rozmyślałem nad tym jak szalenie trudno jest być sobą. Widziałem w lustrze swoją śniadą , surową twarz, szerokie kości policzkowe-tak wydatne jakby mięso pod nimi wyrąbano siekierą-czarne oczy, surowe i grożne niczym oczy taty lub oczy groznych, bezlitosnych Indian pokazywanych w telewizji , i myślałem sobie ,to nie ja , to nie moja twarz. Nie byłem sobą kiedy starałem się z nią utożsamić. Nie, nie byłem-dopasowywałem tylko zachowanie do swojego wyglądu ,robiłem to czego po mnie oczekiwali. Ale chyba nigdy nie byłem sobą.

 Ludzie potrafią świetnie odgrywać swoje role, kiedy trzeba.

 Tylko zwykli ludzie sądzą, że nie można zabić kogoś, kto nie żyje.

 Człowiek z gatunku „spójrzcie na mnie - szyję mam szerszą od czoła!

 ...trzeba w życiu umieć podjąć ryzyko i korzystać z okazji.

 W miłości mężczyzny i kobiety jest coś bezcennego i można tylko współczuć temu, kto nigdy nie kochał.

 Wszystko, co jest skomplikowane, jest jednocześnie bardzo proste.