Robiłam to już . Wiele razy. Zamykałam oczy i odchodziłam.

 Inteligentny człowiek, będąc w obcym mieszkaniu, powinien najpierw obejrzeć książki, a potem dopiero resztę.

 Najpiękniejszych chwil
w życiu nie zaplanujesz.
One przyjdą same.

 To nie takie jednak proste spojrzeć, gdy się spojrzeniem dotyka bólu.

 Zawsze istnieją odpowiedzi. Musimy tylko wykazać się dostateczną inteligencją.

 Miłość jest jak pętla. Początkowo luźna. Później zaś im dalej on odchodzi, tym mocniej zaciskający się wokół szyi powróz czuje ona.

 W Niebie, brakuje wszystkich interesujących ludzi.

 Jeszcze nigdy tak odległy nie był dla mnie Bóg
Jeszcze nigdy tak ogromnie nie zabrakło sił
By wyrazić jaki ból, by opisać jaki podły czuję wstyd

 Każdy nowy początek wymusza jakiś powrót.

 Rzeczywistość często przerasta fikcję.

 Na jej twarzy igrał lekki uśmiech.
- Chętnie z tobą pójdę – oświadczyła – ale pod jednym warunkiem...
Zacisnąłem zęby, mając nadzieję, że to nie będzie coś zbyt strasznego.
- Tak?
- Musisz obiecać, że się we mnie nie zakochasz.
Zrozumiałem, że żartuje, bo się roześmiała, nie mogłem jednak powstrzymać westchnienia ulgi. Czasami Jamie miała zaskakujące poczucie humoru.
Uśmiechnąłem się i dałem jej słowo.