Piętnaście minut po czwartej wszystko wydaje się możliwe. Absolutnie wszystko.

 Wdzięczność ma najkrótszą pamięć , ze wszystkich ludzkich uczuć.

 Czuję się mniej więcej tak,
jak ktoś, kto bujał w obłokach i nagle spadł.

 Widocznie jednak moje życie nie było dostatecznie ciekawe, by ktoś chciał je ze mną dzielić.

 Wielkie rzeczy osiąga się wielkim kosztem.

 Dobrze wiemy, że umiera się raz. Na tym koniec.

 (...) z każdym upływającym dniem pamięć o tym, kim kiedyś byłem, bladła coraz bardziej.

 Często nie siła, a doświadczenie decyduje o zwycięstwie.

 Bo przecież szczęście bądź nieszczęście człowiek nosi w samym sobie.

 Mogła żyć już tylko wspomnieniami, dni życia miną i prędzej czy później skończy się wszystko.

 Lepiej urodzić się bez ręki niż iść przez życie, nie będąc odważnym.