Jeśli twoje życie przeminie tak, by nikt nie chciał go ...

 — Kochasz mnie, więc mnie zabijasz?
— Kocham cię i to mnie zabija.

 Niewykorzystane szanse palą bardziej niż nieudane podejścia.

 Nie jest ważne czy zwyciężyliśmy, czy przegraliśmy, doktorze, ważne, że próbowaliśmy zwyciężyć.

 Strasznie bym się na ciebie wkurzył, gdybyś po prostu wziął i umarł (…).

 Nie można trzymać życia w klatce.

 Obraz znaczy tyle co tysiąc słów.

 Żeby dać, trzeba mać.

 Nie tylko krew wypełnia
moje serce. Jest tam
jeszcze czyjeś imię,
miłość i nadzieja.

 Strach jest teraz jak koc: dusi mnie, nie pozwala oddychać.

 Słowa to anarchiści. Pozwólcie im na swobodę.