Moje życie nie jest ani więcej, ani mniej warte niż ...

 Czasami trafiasz na książkę, która przepełnia cię dziwną ewangeliczną gorliwością oraz niezachwianą pewnością, że roztrzaskany na kawałki świat nigdy już nie będzie stanowił całości, dopóki wszyscy żyjący ludzie jej nie przeczytają. Ale są też dzieła takie jak to, o których możesz opowiadać innym, książki tak rzadkie i wyjątkowe, i twoje, że dzielenie się nimi wydaje się niemalże zdradą.

 O Boże, wybaw mnie od tych, co
czołgając się na kolanach skrywają
nóż, który chcieliby wbić w moje plecy.

 Proszę, powiedzcie mi, że nie zaczynam przesiąkać swoim mentorem.
Proszę, powiedzcie mi, że kiedy dorastamy, nie zmieniamy się
w dorosłych, którzy wcześniej doprowadzali nas do szału.

 Świat to potwór zębaty, gotów gryźć, gdy tylko zechce.

 A mawiają, że jedyne, czego potrzebujesz do szczęścia, to miłość.
Kłamią.

 Nadzieja błyszczy w sercu durnia.

 Wszyscy wiemy, że czeka nas śmierć, ale nikt w to nie może uwierzyć.

 W istocie tylko my ponosimy winę za to, co zdarza się w naszym życiu.

 Za wszystko w życiu płaci się czymś z życia. Ale od tych, co nie osiągnęli nic, życie też pobiera opłatę.

 Ponieważ nie mam nic, wszystko należy do mnie.