Normalność bywa niekiedy ciężarem ponad siły- wtedy, kiedy staje się ...

 Nigdy nie wyjdę za kogoś, kto nie akceptuje mnie takiej, jaką jestem.

 Diabeł przykłada rękę do tego, co jest zrobione w pośpiechu.

 Nie potrafię odróżnić moich marzeń od koszmarów.

 A jednak potrzeba mi twoich słów i trzeba twojej pamięci. Pamiętaj o mnie, dobrze? Może będę się mniej bała, może będę usypiała spokojniej...

 Śmierć jest w was, jak słowik w klatce, ode mnie tylko zależy, żeby go wypuścić.

 Uciekać mogą tylko Ci, którzy mają dokąd wracać.

 (...) przeznaczenie nie puka do drzwi naszego domu. Trzeba za nim ruszyć, wyjść mu na spotkanie.

 Życie jest za piękne, aby żyć normalnie.

 Przymus najczęściej wywołuje zupełnie odwrotny skutek.

 Ojcowie powinni się przed synami spowiadać, jeśli pamięć ma trwać.