Gdy ty opuszczasz lud mój, do Rzymu idę, by mnie ...

 Świętość i pokora są godne podziwu, ale rewanż niesie ze sobą dużo większe pocieszenie.

 Wstrzymanie się od krytyki religii jest niemoralne – oto moja teza.

 Bo jego niebo znajdowało się tam gdzie ona.

 Ci pozornie ostatni są u mnie pierwszymi.

 Odrywamy kawałki od całości, klasyfikujemy dzieląc na drobiny, niepostrzeżenie stając się pyłem.

 Nie wiedziałem, co to jest życie, dopóki nie zaczęło gasnąć na moich rękach, w czerwonych obwódkach wokół mych skrwawionych ust.

 Czasami nie wiadomo, czego się szuka, dopóki człowiek tego nie znajdzie.

 Coś się urwało, skończyło...

Lecz łzy w oczach powstrzymywała natychmiast myśl: jeszcze nie koniec, jeszcze jest szansa...

 Smutek był formą, a szczęście treścią. Szczęście wypełniało przestrzeń smutku.

 Miłość nigdy nie umiera.