Czas nie leczy ran - on tylko przyzwyczaja do bólu.

 Nigdy nie wiadomo, co na człowieka spadnie. Zamykasz drzwi, a wiatr i tak wciska się przez okno...

 Ludzie potrzebują wiary w bogów, choćby dlatego, że tak trudno jest wierzyć w ludzi.

 Stać się obserwatorem własnego życia znaczy uwolnić się od jego cierpień.

 Gram sobie w pchełki lubymi myślątkami.

 Zajmij się własnym polem,
nim przyjrzysz się polu sąsiada.

 Życie jest od niespodzianek. Książki muszą być stabilne, solidne. Dobro do dobra. Kara za zbrodnię. Mężczyzna do kobiety. Za wyrzeczenia - nagroda.

 Czasami trzeba najmocniej trzymać się właśnie tego, czego nie można dotknąć.

 Jutro przyjdzie prędzej niż myślisz.

 Zauważam, że im jestem starszy, tym mniej lubię mówić. Zwłaszcza że ludzie dużo mówią, ale nie rozmawiają, nie wymieniają myśli, tylko paplają. To męczące. I nie spotykają się ze sobą, tylko powtarzają: "Dobra, to jesteśmy w kontakcie". Każdy jest gdzieś w sobie. Wymieniają komunikaty.

 (...) między myśleniem o kimś a myśleniem, żeby o kimś nie myśleć jest nadzwyczaj cieńka granica.