Jeden człowiek (...) nie jest w stanie dać wszystkiego drugiemu ...

 Strach, o ile nie odbiera głosu zupełnie, bywa dobrym suflerem.

 Jedyną myślą nie do zniesienia jest to, że znieść można wszystko.

 To ciekawe, jak wspomnienia przeistaczają się czasem w koszmary.

 Wszyscy pragniemy szczęścia i bardzo o nie zabiegamy. Ale kiedy już przyjdzie, zaczynamy rozglądać się trwożnie za rachunkiem, jaki nam przyjdzie za nie zapłacić.

 Strach dzielony z kimś ma nie takie wielkie oczy.

 Patrząc, wiedziałem, iż Potwór stał się moim Potworem. Zaakceptowałem go.

 Świecie zaśnij
wreszcie, zdrętwiej, zemdlej
i nie rań więcej.

 Błagam cię, obudź Mnie rano. Zrobimy sobie na śniadanie jakieś małe Boże Narodzenie.

 Nic tak nie pomaga uświadomić sobie, że się kogoś nie kocha, jak jego wyznanie miłości.

 Jeżeli zdarzyło ci się kogoś w życiu stracić, to wiesz, że czasami myśląc o takiej osobie, próbujemy sobie wyobrazić, gdzie ona akurat jest i co robi.