Nie zamierzam przepraszać za to, jak żyję.

 Ale zawsze nadchodzi godzina w historii,
kiedy ten, co ośmiela się powiedzieć, że
dwa i dwa to cztery, jest karany śmiercią.

 Nadzieja - to czas bez pożegnań.

 Żaden mężczyzna nie miał tak mało czasu i nie dał mi tak wiele.

 (...) trzeba się śmiać ze wszystkiego, co boli, aby zachować równowagę i nie dać się zwariować.

 Niebezpieczeństwo widzi nawet ślepy.

 Bycie martwym to niewiele więcej niż stan umysłu.

 Najgorszy jest lęk przed czymś, czego nie można nazwać.

 I wiem, że najstraszniejszą częścią jest to, by odpuścić.
Pozwól mojej miłości być światłem, które zaprowadzi Cię do domu.

 Po co komu emocje, jak nie można się nimi podzielić?

 Tych spraw nigdy nie
rozumiałem i nie zrozumiem -
ile ludzie są w stanie znieść.